بازگشت
خراب شوی
فروغ ازلندن فروغ ازلندن

     خاکِ کهنِ ماست
ازدردِ وطن هرکه بنالد سُخنِ ماست
با سوزهرآنکه بِسرودهموطنِ ماست
هر مُرغکِ شوریدهٔ نالان که سراید
عاشق شدهٔ گلشن وسرو سِمنِ ماست
هرلاله ای پُرداغ  که در بادیه روید
اوقاصد آزادیِ زِگلگون کفنِ ماست
هرسروسپیداری کز آن باغ  بُریدند
دستانِ تبهکاریِ درونِ وطنِ ماست
هرگوشه که درآتشِ ازکینه بسوزد
کوه ودمن وخانه وباغ وچمنِ ماست
آن سینهٔ پُرعشق که صد پاره نمودند
فرزندِ دلیرِ وطن ومردو زنِ ماست
اولادِ من هرگز ندرید،گرگِ  بیابان
گرگانِ اجانب همه در پیرَهنِ ماست
آنان که به سنگ آینه ای ما بشکستند 
آن دشمنِ دیرینهٔ خاکِ کُهنِ  ماست
ما فرقِ میانِ خود و بیگانه نکردیم
بَردورو برِما بنگر،اهریمنِ ماست
آواره وغمگین درین گوشهٔ غُربت
بیچاره فروغ وطن وانجمنِ ماست
          17/6/2013
   باتقدیم احترام

     
دلم بَغمزه ربودی بُتا خراب شوی
بسینه آتش ودل سوخته کباب شوی
چولاله داغ بَدل از فراق می سوزم
بروزِحشر،زِآتش زَنان،حساب شوی
همیشه عطشِ رُخی نازنینِ تُست مرا
کویرِتشنه لب وهمچنان سراب شوی
بپایِ سنگدلی بینمت، که شام و سحر
چو ژاله درقدمش سرنهاده آب شوی
فغان وناله برآری چو بلبلان از درد
بَدردِ عشق فتاده،به پیچ و تاب شوی
فراقِ دوست ترا،همچو من بیازارد
بدستِ خارزِآغوشِ گل،جواب شوی
زمانی قدرِ من ای  بیوفا، تو میدانی
که گربعشق منِ بینوا مصاب شوی
سپس بباغ دلت یک چمن گل آرایی
بَخنده غنچه وازعطرها گلاب شوی
بپایِ عشق سرو جانِ خود فدا داری
فروغ یار چو تابد برُخ مُذاب شوی

                8/6/2013
      باتقدیم احترام


 
 



بباغِ خاطرِ دل یک چمن گل آرایی
شُگفته غُنچهٔ ازعطرچون گلاب شوی








June 17th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان